شرح پروژه

ایران جزء  ۱۰ کشور دارای بیشترین انتشار دی اکسیدکربن به جو می باشد و در میان تولیدکنندگان نفت و گاز، شدت انرژی اقتصاد ایران از همه بیشتر است. با اینحال، تعرفه های داخلی حامل های انرژی توسط دولت و به صورت یارانه ای معین می گردد. تعرفه های حاملهای انرژی در ایران بسیار پایین تر از قیمت صادراتی آنهاست. از این رو، در طی دهه گذشته، بهره وری انرژی در ایران به شدت افت کرده و دولت به اهمیت بهینه سازی مصرف انرژی پی برده است.
با تصویب ماده ۱۲ قانون «رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقاء نظام مالی کشور» بستر قانونی مشوق‌های مالی برای سرمایه گذاری در امر بهینه سازی انرژي فراهم گشته ولی ازآنجا که ساز و کارهای اجرایی این مشوق ها هنوز پیاده سازی نشده‌اند، تاکنون سرمایه گذاری خاصی در این زمینه صورت نگرفته است.
این پروژه، معاونت علمی و فنآوری ریاست جمهوری ایران را در راستای ایجاد و توسعه مکانیسم بازار یکپارچه‌ی بهینه سازی انرژي حمایت میکند.
لذا هدف این پروژه و ذینفعان مسوول، این است که در نهایت، ساز و کاری موثر و دارای کمترین هزینه‌ جانبی، برای سرمایه گذاران بالقوه فراهم گردد.  بعلاوه این پروژه در نظر دارد که رویکرد به دست آمده را به صورت عملی مورد آزمون قرار دهد؛ بدین صورت که پتانسیل بزرگ بالقوه بهینه سازی انرژی را در دو عرصه مهم اجرایی نماید: یک، در بخش گاز با تمرکز بر منطقه ویژه اقتصادی انرژي عسلویه؛ و دو، در بخش تامین پایدار انرژی در مناطق پایلوت روستایی منتخب. بر این اساس، ساز و کار ایجاد شده با پروژه‌های واقعی سنجیده شده و  در جهت رسیدن به بهترین شیوه و عملکرد، تغییرات لازم ایجاد می گردد. اجرای این مکانیسم، بنیان بازار یکپارچه بهینه سازی انرژی را شکل خواهد داد و  چنین ساز و کار موثری می تواند به ایران در اجرای اهداف NDC توافقنامه پاریس و به سیاست گذاران در رسیدن به اهداف بلند پروازانه بهره‌وری انرژي کمک رساند.